Yine kıskandım. Çünkü benzer bir konuşan outdoor fikrini bir markaya önerdiğim günü dün gibi hatırlıyorum. Hem de çok daha popüler olabilecek bir formatla... Bir yılı çoktan aştı bu fikri pas geçen müşterimin yüzüne hayal kırıklığı ile baktığım günden bugüne...
Ama işte işin içinde garip bir dengesizlik var; eğer Mini'nin ajansıysanız söylediğiniz fikirler kimseyi "abuk" gelmiyor, çünkü onlar yaratıcılığa para ödüyorlar zaten. Bir diğer ekol ise yaratıcı fikirleri "abuk", "pahalı", "off-strateji", "tepki toplar" gibi etiketlerle püskürtüp, aynı fikri üç sene sonra ecnebide görüp yaptırmaya çalışanlardan oluşuyor.
Zaten tavuk-yumurta misali, reklam dünyasının en büyük bilinmezlerinden biri Mini, Absolut, PS2 gibi markaları ajansları mı yaratıcılıkları ile yüceltir, yoksa bu markalar mı ajanslara yaratıcı olma şansı verir?
Her durumda bence, Benckiser'de de olsa hiç bir marka yöneticisinin yaratıcı bir fikri oto-püskürtme şansı olmamalı. Eğer bir fikir sadece "yaratıcı", "taze" ya da "yeni" ise ve ajansın stratejik süzgecinden geçtiyse, bu bile bu fikir üzerinde biraz daha durmaya değer: bu fikri iletişimin neresinde kullanabilirim? nasıl daha ekonomik hale getiririm?
Herneyse, Mini'nin yaptığı bu yaratıcı outdoor uygulaması Butler, Shine, Stern and Partners ajansına aitmiş. Kısaca keramet CP+B'de değilmiş. Onu öğrendik.
İşin en güzeli, bu outdoor fikri yaratıcıları tarafınfan "ucuz" bir teknoloji olarak nitelenmiş. Mekanizma da basit,
"Through a questionnaire that MINI owners filled out and a Radio Frequency Identification (RFID) tag embedded in their radio key fob, the automaker created a number of ‘talking’ billboards. These boards, that usually host typical advertising, are programmed to pick up radio signals from the hidden chip inside the car and display personal messages. So, if you are one of the 4500 MINI owners cruising in one of the lucky cities keep an eye on overhanging billboards on the way home. Targeted messages like: ‘you’re moving at the speed of justice’ can appear if you are a lawyer"
Konu ile ilgili NY times makalesi için tıklayın
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder