Bazen kendimi bir sirk hayvanı gibi hissediyorum. Mikro açıdan; zengin ve yabancı bir patronla ve sosyal olarak kendi insanını zerre kadar önemsemeyen ve anlamaya çalışmayan bir takım çağdaş(?) yaratıklarla çalıştığım için... Makro açıdan ABD'nin "yabancıyı yabancılaştırma" konusunda verdiği apansız bir mücadele sonunda müslüman bir ülkede yaşıyor olduğum, beni ve benim yaşam tarzımı yok sayan bir devletin yönetiminde kaldığım için uzun süredir kendimi bir garip hissediyorum. Garip, farklı, yabancı, dışlanmış, önemsiz, zayıf...
Bugün çok uzun süredir zevkle takip ettiğim TED'de rastladığım bir konuşmacı benim bu ekşi hisle daha da sert yüzleşmeme neden oldu. Sadece Afrika'lı ve fakir olması nedeni ile (lise mezunu olduğu ve kütüphane olan bir yerde yaşayacak kadar şanslı olması ihmal edilerek) basit bir makine yapması ayakta alkışlanan bir genç William ve onun bir kaç ampül ve iki radyoyu çalıştırabilecek bir güce sahip olması insanları şaşırtıyor. Vay canına. Sonra farkettim kendimin de benzer bir durumda olduğunu. Zengin ya da batılı ya da türbanlı ya da erkek ya da hristiyan ya da zalim olmadığım için bu düzenin beni bir şekilde küçümsüyor olduğunu farkettim.
Ve güldüm, kendi güçlerimi bildiğim için.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder